کد مطلب:77649 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:107
یعنی از خطبه ی امیرالمومنین علیه السلام است: «لیتاس صغیركم بكبیركم و لیراف كبیركم بصغیركم و لا تكونوا كجفاه الجاهلیه، لا فی الدین یتفقهون و لا عن الله یعقلون، كقیض بیض فی اداح: یكون كسرها وزرا و یخرج حضانها شرا!» یعنی هر آینه باید پیروی كند كوچك شما به بزرگ در علم شما و باید هر آینه مهربانی كند بزرگ در علم شما به كوچك شما. مباشید شما مانند ستمكاران زمان جاهلیت كه زمان پیش از مبعوث شدن پیغمبر صلی الله علیه و آله باشد كه مردمی بودند گمراه و پیروی شریعت نمی كردند، نه تحصیل علم و دانش در دین می كردند و نه عقلی و علمی از جانب خدا داشتند، یعنی و نه وحی و الهامی از جانب الله داشتند و حال ستمكاران جاهلیت مانند شكستن بیضه ی حیوان موذی است در آشیانه (ای) كه می باشد شكستن آن از جهت آنكه اضرار به حیوان موذی است و باعث تضرر این شخص می شود از آن حیوان موذی وزر و وبال و حضانت و پرستاری آن بیضه از جهت آنكه بیرون می آورد حیوان موذی را شر است و نكال، مثل حال جفاه جاهلیت است كه ایذاء آنها باعث هیجان حرب و قتال بود و رعایت و پرورش آنها موجب بود از برای پروریدن شر و فساد و كفر و ضلال. و منها[1]. یعنی بعضی از آن خطبه است: [صفحه 738] «افترقوا بعد الفتهم و تشتتوا عن اصلهم، فمنهم آخذ بغصن اینما مال مال معه، علی ان الله تعالی سیجمعهم لشر یوم لبنی امیه، كما تجتمع قزع الخریف، یولف الله بینهم، ثم یجمعهم ركاما كركام السحاب.» یعنی جدا گردیدند قوم من از یكدیگر بعد از الفت ایشان با هم در بیعت امام حق[2] و متفرق گردیدند از امام اصل و خلیفه ی حق و صدق خودشان، پس بعضی از ایشان بگیرند و متمسك شوند به شاخی از آن درخت كه امامی از ائمه ی هدی باشد، به هر جایی كه میل كند میل كنند به او، بنابر اینكه خدای تعالی زود باشد كه جمع كند ایشان را از برای بدترین روز بنی امیه، مثل اینكه جمع می شوند پاره های نازك ابر در فصل پاییز، الفت می دهد خدا میان ایشان، پس می گرداند ایشان را با هم جمع آمده، مانند با هم جمع آمده های ابر غلیظ. «ثم یفتح الله لهم ابوابا یسیلون من مستثارهم كسیل الجنتین، حیث لم تسلم علیه قاره و لم تثبت علیه اكمه و لم یرد سننه رص طود و لا حداب ارض یزعزعهم الله فی بطون اودیته، ثم یسلكهم ینابیع فی الارض یاخذبهم من قوم حقوق قوم و یمكن لقوم فی دیار قوم.» یعنی بگشاید خدا از برای ایشان درهایی كه روان گردند از جایگاه برانگیختن خودشان، مثل سیل دو بستان شهر سبا، به حیثیتی كه سالم نماند به سبب آن كوه پستی و برقرار نماند به سبب آن پشته ای و برنگرداند راههای آن سیل را التصاق و محكم بودن كوهی و نه پشته های زمینی، متفرق می سازد ایشان را خدا در شكمها و میانه های وادیهای خود، پس روانه می سازد ایشان را مثل چشمه ها در زمین، از برای اینكه بگیرد از طایفه (ای) از ایشان حقوق طایفه (ای) را و متمكن و برقرار گرداند مر قومی را در ولایت قومی، یعنی بنی عباس را در مكان بنی امیه. «و ایم الله لیذوبن ما فی ایدیهم بعد العلو و التمكین، كما تذوب الالیه علی النار.» یعنی و سوگند به خدا كه گداخته شود آنچه اموال و دولت در دست ایشان است بعد از بلندی و اقتدار ایشان، مثل گداختن دنبه ی گوسفند بر آتش. [صفحه 739] «ایها الناس! لو لم تتخاذلوا عن نصر الحق و لم تهنوا عن توهین الباطل، لم یطمع فیكم من لیس مثلكم و لم یقو من قوی علیكم، لكنكم تهتم متاه بنی اسرائیل! و لعمری لیضعفن لكم التیه من بعدی اضعافا.» یعنی ای مردمان! اگر فرونگذاشتید خود را از یاری كردن امام حق و سست نشدید از سست كردن باطل، طمع نمی كند در شما كسی كه نیست مثل شما و قوت نمی گیرد كسی كه قوت گرفته است بر شما. و اما شما گمراه شده اید مثل گمراه شدن بنی اسرائیل! و سوگند به جان خودم كه هر آینه دو چندان خواهد گردید از برای شما ضلالت و سرگردانی بعد از من دو چندان شدن بسیاری. «خلفتم الحق وراء ظهوركم و قطعتم الادنی و وصلتم الابعد! و اعلموا انكم ان اتبعتم الداعی لكم، سلك بكم منهاج الرسول و كفیتم موونه الاعتساف و نبذتم الثقل الفادح عن الاعناق.» یعنی واگذاشتید حق را شما پشت سر شما و بریدید شما پیوند با نزدیك حق را،[3] و پیوند كردید با مردم دور از حق و بدانید كه به تحقیق كه شما اگر متابعت و پیروی كردید خواننده ی به سوی حق شما را، رفتار می كند با شما طریقه ی رسول صلی الله علیه و آله خدا را و كفایت كرده می شوید مشقت عدول از راه راست را و می اندازید شما سنگینی سنگین كننده را، یعنی بارهای گران را از گردنها. [صفحه 740]
و من خطبه له علیه السلام
صفحه 738، 739، 740.